Celem przedmiotu jest przekazanie studentom podstawowej wiedzy z dziedziny podstaw projektowania – kompozycji płaszczyzny, cech i ekspresji formatu, ekspresji kształtu, barwy i światła w kompozycji plastycznej.
Zadania praktyczne uczą stosowania w praktyce umiejętności odkrywania i przekształcania form naturalnych w formy symboliczne, uświadomienia wagi komunikatu wizualnego – znaczenia relacji formy i treści, czytelności przekazu. Podczas zajęć studenci adaptują zdobytą wiedzę i doświadczenia warsztatowo-techniczne do nowych technik realizacji projektów kompozycyjnych, potrafią świadomie stosować wybrane techniki, dobierając je zależnie od charakteru obrazu wizualnego.
Ćwiczenia mają pobudzić umiejętność widzenia i postrzegania form i zjawisk w świecie natury i kultury oraz kształtować własny, indywidualnego język ekspresji artystycznej. Jest to przedmiot, który daje studentowi możliwość eksperymentowania, poszukiwania, kontaktu ze śladem, strukturą i fakturą. Student odpowiednio operuje tymi narzędziami aby uzyskać zamierzony przez siebie efekt w postaci różnych nastrojów, uczuć, przeżyć jakich może doświadczyć odbiorca. Program realizowany jest w oparciu o zadania praktyczne stawiane studentom oraz indywidualny i zbiorowy system korekt uzupełniony w zależności od potrzeb, wykładem monograficznym. Wszystkie elementarne zasady budowy obrazu, kompozycji są omawiane na podstawie powstających prac.
Modelowanie jest integralną częścią procesu projektowego. Etap ten pozwala na weryfikację własnych pomysłów oraz pozwala na analityczne sprawdzenie działania obiektu. Zajęcia mają na celu nauczenie sprawnego stosowania technik modelarskich jako narzędzia do wspomagania projektowania.
