Przedmiot realizowany jest w czasie trzech semestrów i składa się odpowiednio z trzech autonomicznych modułów, prowadzonych przez różnych dydaktyków.
W pierwszym semestrze (prowadzące/y: mgra Małgorzata Knobloch, mgra Adrianna Piotrowska, dr Arkadiusz Staniszewski) – wprowadzającym w elementarne zagadnienia języka projektowania architektonicznego, realizowanych jest pięć prostych ćwiczeń kompozycyjnych. Każde z nich dotyka zagadnień kształtowania form i obiektów, zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami projektowania. Niemniej jest tu również miejsce na eksperyment i własną nieskrępowaną kreację. To także pretekst do ćwiczenia niezbędnych umiejętności warsztatowych, takich jak: odręczne szkice przestrzenne, rysunek architektoniczny, makietowanie i wiele innych. Stopniowo wprowadzane jest również pojęcie skali metrycznej, realizowane przez odniesienia do proporcji sylwetki ciała człowieka.
W drugim semestrze (prowadzące/y: mgra Paulina Borysik, dr inż. arch. Piotr Smolnicki, dr Arkadiusz Staniszewski) – stopień trudności rozwiązywania problemów projektowych zwiększa się, gdyż wprowadzone zostają zagadnienia związane z realnym kontekstem przestrzennym i funkcjonalnym. Studenci i studentki poznają kolejne metody wspomagające proces projektowy, (np. tworzenie map mentalnych określonych przestrzeni, czytanie tzw. podkładów geodezyjnych, generowanie fotorealistycznych wizualizacji, analizy przestrzenne, itp.), dzięki którym mają możliwość realizowania ogólnych zadań projektowych w odniesieniu do realnych przestrzeni i funkcji. W drugim semestrze pojawiają się trzy bloki problemowe, które w finale prowadzą do realizacji tematu odpowiadającego na konkretną funkcjonalność we wskazanym rzeczywistym terenie.
W trzecim semestrze (prowadzące: mgra Adrianna Piotrowska, dra Marta Urbańska) – zajęcia realizowane są pod hasłem: obserwacja / analiza / interpretacja. Studenci i studentki krok po kroku zdobywają wiedzę, w jaki sposób można przeprowadzać obserwacje i analizy obszaru objętego opracowaniem oraz jak interpretować zgromadzone informacje, by te z powodzeniem posłużyły do stworzenia koncepcji projektowej. W ramach prowadzonych ćwiczeń studenci odbywają szereg wizji terenowych w przestrzeniach o różnej dynamice i sposobie użytkowania (węzły przesiadkowe, parki, place, ulice, przystanki itp.) oraz wykorzystują umiejętności w posługiwaniu się szerokim wachlarzem warsztatowym, odpowiednio dostosowanym do poszczególnych etapów projektu: dokumentacją fotograficzną, inwentaryzacją, prowadzeniem szkicownika z zapisami tzw. burzy mózgu i obserwacji z otoczenia, dokumentacją dźwiękową i wideo, roboczymi makietami, zapisem podstawowych założeń programowych, itp.
